Spastyka - Baclofen
: 14 gru 2004, 19:36
BACLOFEN (Polpharma, PL): tabl. 10 mg i 25 mg.
Zastosowanie
Baklofen jest stosowany w stanach skurczowych mięśni szkieletowych pochodzenia rdzeniowego (w stwardnieniu rozsianym, na tle infekcyjnym, zwyrodnieniowym, urazowym, nowotworowym lub o nie znanej etiologii).
Gorsze wyniki uzyskuje się w stanach spastycznych pochodzenia mózgowego; w tych stanach oraz u chorych w podeszłym wieku wskazane jest ostrożne stosowanie leku.
Interakcje
Baklofen może nasilać objawy uboczne leków dzialających na o.u.n., etanolu, pochodnych benzodiazepiny i kwasu barbiturowego oraz leków przeciw parkinsonizmowi.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą nasilać dzialanie baklofenu i wywołać nadmierne zmniejszenie napięcia mięśniowego.
Może nasilać dzialanie leków obniżających ciśnienie tętnicze.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na baklofen, choroba Parkinsona i atetozy. Ostrożnie stosuje się w przypadkach niewydolności nerek lub wątroby, w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, zaburzeniach psychotycznych, stanach splątania, zaburzeniach krążenia mózgowego i niewydolności oddechowej.
U chorych na padaczkę może być stosowany tylko pod warunkiem kontynuowania leczenia przeciwdrgawkowego.
Ciąża
Nie należy stosować w I trymestrze.
Karmienie piersią
Nie należy stosować.
Działania niepożądane
Zazwyczaj obserwuje się je na poczqtku leczenia i podczas szybkiego zwiększania dawek. Najczęściej występuje senność, czasem suchość w ustach, depresja oddechowa, osłabienie, splątanie, zaburzenia równowagi, bóle głowy i bezsenność.
Rzadko występują: euforia, stany depresyjne, parestezje, bóle lub uczucie osłabienia mięśni, niezborność, drżenie, oczopląs, omamy, zaburzenia akomodacji. Może obniżać próg drgawkowy u chorych na padaczkę. Ponadto mogą wystąpić nudności na początku leczenia, zaparcia, biegunka i wymioty, obniżenie ciśnienia tętniczego, zwolnienie czynności serca, zaburzenia w oddawaniu moczu (do zatrzymania moczu włącznie), zaburzenia widzenia, wysypki skórne, nadmierne zmnieiszenie napięcia mięśniowego.
Czasem może paradoksalnie nasilić spastyczność u niektórych chorych.
Zbyt szybkie przerwanie podawania baklofenu może prowadzić do poważnych zaburzeń psychotycznych. Dawki należy zmniejszać stopniowo, w ciągu co najmniej 2 tyg.
Dawkowanie
Doustnie dorosłym początkowo 5 mg 3 razy dz. podczas posiłków. Dawkę zwiększa się co 3 dni o 5 mg do ustalenia indywidualnej dawki optymalnej - ok. 30-60 mg na 24 h (ok. 1 mg/kg mc. na24 h), wyjątkowo w warunkach szpitalnych do 100-120 mg na 24 h.
Uwagi
Podczas leczenia nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych, obsługiwać maszyn, pić napojów alkoholowych.
Zastosowanie
Baklofen jest stosowany w stanach skurczowych mięśni szkieletowych pochodzenia rdzeniowego (w stwardnieniu rozsianym, na tle infekcyjnym, zwyrodnieniowym, urazowym, nowotworowym lub o nie znanej etiologii).
Gorsze wyniki uzyskuje się w stanach spastycznych pochodzenia mózgowego; w tych stanach oraz u chorych w podeszłym wieku wskazane jest ostrożne stosowanie leku.
Interakcje
Baklofen może nasilać objawy uboczne leków dzialających na o.u.n., etanolu, pochodnych benzodiazepiny i kwasu barbiturowego oraz leków przeciw parkinsonizmowi.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą nasilać dzialanie baklofenu i wywołać nadmierne zmniejszenie napięcia mięśniowego.
Może nasilać dzialanie leków obniżających ciśnienie tętnicze.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na baklofen, choroba Parkinsona i atetozy. Ostrożnie stosuje się w przypadkach niewydolności nerek lub wątroby, w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, zaburzeniach psychotycznych, stanach splątania, zaburzeniach krążenia mózgowego i niewydolności oddechowej.
U chorych na padaczkę może być stosowany tylko pod warunkiem kontynuowania leczenia przeciwdrgawkowego.
Ciąża
Nie należy stosować w I trymestrze.
Karmienie piersią
Nie należy stosować.
Działania niepożądane
Zazwyczaj obserwuje się je na poczqtku leczenia i podczas szybkiego zwiększania dawek. Najczęściej występuje senność, czasem suchość w ustach, depresja oddechowa, osłabienie, splątanie, zaburzenia równowagi, bóle głowy i bezsenność.
Rzadko występują: euforia, stany depresyjne, parestezje, bóle lub uczucie osłabienia mięśni, niezborność, drżenie, oczopląs, omamy, zaburzenia akomodacji. Może obniżać próg drgawkowy u chorych na padaczkę. Ponadto mogą wystąpić nudności na początku leczenia, zaparcia, biegunka i wymioty, obniżenie ciśnienia tętniczego, zwolnienie czynności serca, zaburzenia w oddawaniu moczu (do zatrzymania moczu włącznie), zaburzenia widzenia, wysypki skórne, nadmierne zmnieiszenie napięcia mięśniowego.
Czasem może paradoksalnie nasilić spastyczność u niektórych chorych.
Zbyt szybkie przerwanie podawania baklofenu może prowadzić do poważnych zaburzeń psychotycznych. Dawki należy zmniejszać stopniowo, w ciągu co najmniej 2 tyg.
Dawkowanie
Doustnie dorosłym początkowo 5 mg 3 razy dz. podczas posiłków. Dawkę zwiększa się co 3 dni o 5 mg do ustalenia indywidualnej dawki optymalnej - ok. 30-60 mg na 24 h (ok. 1 mg/kg mc. na24 h), wyjątkowo w warunkach szpitalnych do 100-120 mg na 24 h.
Uwagi
Podczas leczenia nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych, obsługiwać maszyn, pić napojów alkoholowych.