Naukowcom udało się otrzymać embrionalne komórki macierzyste bez zniszczenia zarodka. To może w zasadniczy sposób zmienić nastroje wokół wykorzystywania tych komórek do celów medycznych.
W ostatnich miesiącach wydawało się, że badania nad komórkami pobieranymi z embrionów przyhamowały. Znany koreański specjalista od klonów i komórek macierzystych Woo Suk Hwang okazał się oszustem. Unia Europejska przyjęła co prawda ustawę o finansowaniu tego typu badań z pieniędzy publicznych, ale z licznymi obostrzeniami. W USA analogiczną ustawę zawetował prezydent George Bush (było to pierwsze weto podczas jego prezydentury).
Niektóre komórkowe, molekularne i bio- inżynieryjne strategie naprawy uszkodzonego rdzenia kręgowego dają zachęcające wyniki - donosi na lamach "Science" Martin Schwab z Instytutu Badan Mózgu Uniwersytetu w Zurychu w Szwajcarii.
W wielu eksperymentach udało się odtworzyć możliwości ruchowe u zwierząt po uszkodzeniu rdzenia kręgowego stosując bądź to określona metodę naprawy, bądź tez ich kombinacje - pisze w najnowszym numerze tygodnika "Science" Martin Schwab z Instytutu Badan Mózgu Uniwersytetu w Zurychu.
Jerzy Kiwerski, Marek Krasuski z Kliniki Rehabilitacji Akademii Medycznej w Warszawie-Konstancinie Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Kiwerski Urazy kręgosłupa z uszkodzeniem rdzenia kręgowego należą do najtrudniejszych problemów chirurgii urazowej. Wyrazem najcięższego uszkodzenia rdzenia kręgowego na tym poziomie jest porażenie czterokończynowe obarczone licznymi wczesnymi i późnymi powikłaniami.
W powszechnym mniemaniu rokowanie w tych przypadkach jest niepewne w odniesieniu do przeżycia, a złe w sensie poprawy neurologicznej. Jednakże zarówno doniesienia z literatury (1, 2, 5) jak i własne obserwacje (3) wskazują na możliwość uzyskania w wielu przypadkach znacznej poprawy neurologicznej, funkcjonalnej, oczywiście pod warunkiem wczesnego odbarczenia od ucisku rdzenia kręgowego i właściwego leczenia, uwzględniającego intensywne leczenie usprawniające. Oczywiście szanse na istotną poprawę neurologiczną i funkcjonalną są znacznie większe u chorych z objawem niecałkowitego uszkodzenia rdzenia (z zachowanym choćby śladowo czuciem głębokim w stopach). Jednakże nawet w grupie chorych z pełnymi objawami porażenia czterokończynowego stwierdzanymi przy przyjęciu do szpitala zdarzają się przypadki wyraźnej poprawy neurologicznej i funkcjonalnej.