Tetraplegik

Celem Fundacji jest wspieranie działalności dążącej do wyrównania szans
wszystkich ludzi, a szczególnie osób niepełnosprawnych w obszarze
kultury, nauki, sportu i rekreacji oraz zawodowym.
Pomimo, że działamy dopiero od kwietnia 2003 roku zorganizowaliśmy trzy
obozy sportowe: w Spale, Ciechanowie i Zamościu. W sumie uczestniczyło w
nich 60 osób z różnymi dysfunkcjami ruchowymi, zarówno chodzących jak i
poruszających się na wózkach inwalidzkich. Podczas tych obozów
propagowaliśmy takie sporty jak: pływanie, nurkowanie, tenis stołowy,
szermierka na wózkach, trening ogólnokondycyjny czy bilard.
Uczestniczyli w nich również podopieczni Startu Szczecin, Zielona Góra,
Jelenia Góra i Bolesławiec. Cena za te obozy dla niepełnosprawnych
mieściła się w przedziale od 100 do 200 zł za tydzień
Przez 4 miesiące, organizowaliśmy zajęcia basenowe w Zabrzu, dla osób
niepełnosprawnych z województwa śląskiego, gdzie rehabilitanci
współpracujący z fundacją nie tylko uczyli pływać osoby niepełnosprawne,
ale również zaznajamiali je z podstawami nurkowania.
Wraz ze Stowarzyszeniem Orlego Lotu z Warszawy zapraszaliśmy na lipcowy
obóz rehabilitacyjno- sportowy w Okunince, z takimi dyscyplinami jak
koszykówka, siatkówka, kajaki, pływanie, taniec sportowy i ćwiczenia
siłowe. W tym roku zamierzamy, jeśli tylko będzie wystarczająca ilość chętnych
zorganizować kolejne obozy sportowe z kolejnymi ciekawymi dyscyplinami
sportowymi dla osób niepełnosprawnych.
Serdecznie zapraszamy!
Ankietę zgłoszeniową na obozy można znaleźć na www.tacysami.org.pl

Z poważaniem

Agata Kopeć

Czy te obozy są kopią obozów aktywnej rehabilitacji, bo ankieta szalenie przypomna ankietę zgloszeniową stosowaną od kilkunastu lat przez FAR.
Jaka jest różnica dla uczestnika z paraplegią i tetraplegią.

gość pisze:Czy te obozy są kopią obozów aktywnej rehabilitacji, bo ankieta szalenie przypomna ankietę zgloszeniową stosowaną od kilkunastu lat przez FAR.
Jaka jest różnica dla uczestnika z paraplegią i tetraplegią.

Obozy Fundacji są w odróznieniu od obozów FARU dla wszystkich- ludzi na wózkach, ludzi po porażeniu mózgowym, niewidzących, niesłyszących, po SM....chodzących i tych na wózkach.
Nie są kopią, bo propagujemy też dyscypliny sportu, których FAR nie propaguje, nie ma nauki jazdy na wózku i tematów które są poruszane na obozach farowskich i nie ma tylu wolontariuszy bo stawiamy na jak największe usamodzielnianie.......
Staramy się Farowi nie przeszkadzać a nawet pomagać podsyłając nowych ludzi, którzy jeszcze do Was nie trafili a są po urazie rdzenia i mam nadzieje że niedługo będziemy także współpracować na innych polach....
Myśle, że im więcej jest organizacji pomagających niepełnosprawnym tym lepiej....
Pozdrawiam
Agata Kopeć
www.tacysami.org.pl

Ilość wolontariuszy na obozach aktywnej rehabilitacji nie wynika z braku chęci największego usamodzielniania uczestnikow.
To największa samodzielność i niezależność uczestnikow jest celem obozow FAR, a trening sportowy jest jedynie narzędziem.
Liczba kadry wynika z obszerności i intensywności programu oraz doboru uczestnikow.
Program FAR jest kopią programu REKRYTERINGSGRUPPEN ze Szwecji, dostosowaną do realiow naszego kraju.
Im więcej takich inicjatyw tym lepiej.
Moje pytanie dotyczylo zbieżności (w przypadku ankiety prawie identyczności) obu programow oraz rożnic dla osob po urazach rdzenia kregowego.
pozdrawiam

gość pisze:Ilość wolontariuszy na obozach aktywnej rehabilitacji nie wynika z braku chęci największego usamodzielniania uczestnikow.
To największa samodzielność i niezależność uczestnikow jest celem obozow FAR, a trening sportowy jest jedynie narzędziem.
Liczba kadry wynika z obszerności i intensywności programu oraz doboru uczestnikow.
Im więcej takich inicjatyw tym lepiej.
Moje pytanie dotyczylo zbieżności (w przypadku ankiety prawie identyczności) obu programow oraz rożnic dla osob po urazach rdzenia kregowego.
pozdrawiam

Sorry chyba nie do konca sie zrozumielismy....wiem ze wasze obozy ,maja za zadanie głównie usamodzielniać...ale to nie zmienia faktu ze w Waszych obozach uczestniczy więcej wolontariuszy niż na obozach Fundacji Tacy Sami i tylko to chciałam napisać...
Co do programu nie widze powodu aby osoby niepełnosprawne chodzące po porażeniu, po SM, niewidome czy niesłyszące czy z lekkim upośledzeniem umysłowym nie mogły uprawiać takich dyscyplin jak wózkowicze.....

Nikt tego nie neguje, a wręcz przeciwnie.
Im więcej takich inicjatyw tym lepiej.
Czerpanie wzorcow też nie jest naganne.