Tetraplegik

Rok temu poznałam chłopaka z urazem rdzenia C5/c6, zaczęliśmy się często spotykać, zakochałam się w nim z wzajemnością. Do listopada ubiegłego roku wszystko było ok,ale on zaczął popadać w taką jakby depresję... wszystko na NIE tzn rechabilitacja, ćwiczenia -Nie,turnus rehabilitacyjny-Nie. Zaczął być w stosunku do mnie czepliwy, o wszystko się wkurza, wymyśla scenariusze że szukam innego,itp....bardzo mnie tym rani. Staram się mu tłumaczyć,rozmawiam z nim ale jest dobrze 2-3dni i od nowa zaczyna. Kocham go i zależy mi na nim ale czasem już mam wrażenie że nie wytrzymam jego zachowania,nie wiem jak z nim postępować. On twierdzi że mnie też kocha ale to wina tego że stał się nerwowy. Proszę o kilka rad,wskazuwek jak mu pomóc ? Pozdrawiam

Ja też czasem miałem dość ,ale „wyrosłem „ z tego .Nie wiem co tam między Wami się dzieje , takie tam sprzeczki to jeszcze nie powód do rozstania a wręcz przeciwnie , sprawdzian czy dacie radę być ze sobą . Fajnie by było aby było zawsze miło i przyjemnie .Jest tak czasem że człowiek się wkurza i przestaje funkcjonować , ale lepiej wziąć się w garść bo mogło by być gorzej . Nie ma na tego typu sprawy dobrej rady .Dogadajcie się i będzie OK.

Tutaj chyba są stany lękowe /depresyjne on się obawia że zapoznasz zdrowego chłopaka. To nie jest jego wina to automatycznie z głowy idzie natłok myśli jeżeli gdzieś wychodzisz to gdzie, z kim, po co. Takie pytania powstają w jego głowie. Ciężko jest nad tym zapanować same przekonania to za mało że go kochasz i wgl. Udowodnij to jeżeli Ci naprawdę zależy. Musisz pokazać że jesteś z nim na 100 % że się go nie wstydzisz przed znajomymi. To powinno pomóc jemu i jego psychice. No i waszemu związkowi.

to normalne